Een week vol ontmoetingen en indrukken
Hun reis begon op dinsdag in Brussel, waar de studenten elkaar voor het eerst ontmoetten. Al snel bloeide een hechte vriendschap op in de groep. Brussel bleek de perfecte startplaats voor de competitie: een bruisende stad met een rijke geschiedenis, in een unieke meertalige context. Samen met hun “mentor” Valeriia Maiboroda, namens de Taalunie mede-organisator van de finale, bezochten de studenten onder meer het kantoor van de Taalunie, het Vlaams Parlement en het Europees Comité van de Regio’s. Tijdens een stadswandeling met Gunther Van Neste, algemeen secretaris van de Taalunie, ontdekten de studenten Brussel stap voor stap en raakten ze vertrouwd met de stad.
En donderdag was een drukke dag! Eerst met koffer en al naar de lezing van prof. dr. Wim Vandenbussche aan de Vrije Universiteit Brussel, over de sociale geschiedenis van het Nederlands in een meertalige omgeving. Vervolgens rechtstreeks door naar het station om de trein naar Nederland te pakken. Dit was een dag vol bagage, kennis, treinen en natuurlijk oefenen, oefenen en nogmaals oefenen voor de finale. Want daar draaide het deze week uiteindelijk om: de redenaarscompetitie.
Aankomst in Nederland
Op diezelfde donderdag maakten de studenten In Den Haag kennis met de Internationale Vereniging voor Neerlandistiek (IVN), waar directeur Anne Sluijs uitleg gaf over de activiteiten van de vereniging. Bij een receptie op het kantoor van de Taalunie ontmoetten de studenten diplomatieke vertegenwoordigers van hun eigen landen, samen met onderwijs- en wetenschapsattachés, wat de nadrukkelijke aandacht voor dit onderwerp vanuit verschillende overheden onderstreept.
De grote finale in Leiden
Vrijdag brak het belangrijkste moment aan: de finale van de redenaarscompetitie op de Universiteit Leiden. In de ochtend genoten de finalisten eerst van het prachtige Leiden, waarna ze een bezoek brachten aan het Instituut voor de Nederlandse Taal (INT). Hier maakten zij niet alleen kennis met het werk van het instituut, maar kregen ook de gelegenheid om zich in alle rust voor te bereiden op de finale.
De finale bestond uit drie rondes, met iedere ronde een verschillende opdracht: een pitch in het Nederlands, het voordragen van het Boekenweekgedicht 2025 van Sholeh Rezazadeh, en een interview over hun persoonlijke band met de Nederlandse taal.
De jury, bestaande uit o.a. Paulien Geerdink, Griet Vanryckeghem, Veerle Simoens, Annemarie de Ruiter, Luz Kossen, Ryutaro Shimonaka, stond voor een moeilijke taak, want alle deelnemers wisten te imponeren met hun taalvaardigheid en persoonlijke verhalen. Uiteindelijk werd Lara Hörnemann uit Duitsland uitgeroepen tot winnaar.
De finale kreeg bovendien een poëtisch accent door de aanwezigheid van Lisette Ma Neza, stadsdichteres van Brussel, die speciaal voor deze gelegenheid enkele nieuwe gedichten had gemaakt en ter plekke voordroeg.
Afsluiting in Utrecht
Op zaterdag reisde de groep naar Utrecht om het Taalfeest bij te wonen, georganiseerd door de lage landen, het Genootschap Onze Taal, de VRT en de Taalunie. Daarmee sloten de studenten een intensieve, leerzame en feestelijke week af.
Zondag volgde het afscheid – veel te snel volgens de studenten, maar met de belofte elkaar in de toekomst weer te ontmoeten. Want dit was een begin van een vriendschap, zoals de finalisten zelf zeggen:
“Heel erg bedankt voor een ongelooflijke week! Mijn leven voelt een beetje rijker nu ik weet dat ik vrienden heb van over de hele wereld. Ik zal deze week altijd diep in mijn hart bewaren. We hebben zoveel geleerd en meegemaakt. Echt ongelooflijk!
Heel veel succes met ieders verdere reis om Nederlands te blijven leren! Ik wens jullie alleen maar het allerbeste voor de toekomst.
We zien elkaar weer!”
“De afgelopen week was eeeeecht geweldig! Ik had nooit verwacht dat ik het zo goed met iedereen zou kunnen vinden. Ik begin jullie nu al te missen. Hoop dat we elkaar in de toekomst weer kunnen ontmoeten.”
“Op de hele Taalunie en iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt, heel erg bedankt. Het was zeker een verrijkende ervaring die ik niet zal vergeten. De vriendschappen die ik voor altijd heb gesloten en de onbetaalbare herinneringen.”
